به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، حجت‌الاسلام والمسلمین عیسی عیسی‌زاده، عضو هیئت علمی پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن کریم در یادداشتی که در اختیار ایکنای قم قرار داده، نوشته است: در آیه ۱۳۲ سوره طه آمده «وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا لَا نَسْأَلُكَ رِزْقًا نَحْنُ نَرْزُقُكَ وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَى؛ و كسان(اهل) خود را به نماز فرمان ده و خود بر آن شكيبا باش ما از تو جوياى روزى نيستيم ما به تو روزى مى‌دهيم و فرجام نيک براى پرهيزگارى است.»
«اهل» هر شخصی، عشیره و خویشاوندان او هستند و نیز کسانی که وابستگی بیشتری به شخص داشته باشند «اهل» گفته می‌شود و چون سوره «طه» در مکه نازل شده است، مصداق اهل در آن زمان، حضرت خدیجه(س) و حضرت علی(ع) بودند و ممکن است بعضی از دیگر از نزدیکان پیامبر اکرم(ص) را نیز شامل شود و با گذشت زمان، دامنه خاندان پیامبر(ص) گسترده شد.