|
|
سلمان فارسی( 17 آبان) -پیامبر(ص): «سَلمانُ مِنّا اَهْلَ البَیتِ؛ سلمان از ما اهل بیت است».
سلمان فارسی( 17 آبان)
پیامبر(ص): «سَلمانُ مِنّا اَهْلَ البَیتِ؛ سلمان از ما اهل بیت است».
سلمان فارسی که نام او پیش از مسلمان شدن، روزبه بود، در روستای جی اصفهان در یک خانواده زرتشتی به دنیا آمد. او از همان دوران نوجوانی، به جست وجوی حقیقت برآمد و تا رسیدن به آن تلاش بسیار کرد و رنج های فراوانی متحمل شد و در این راه از هیچ خطری نهراسید. او پس از آشنایی با آیین مسیحیت و مهاجرتش به شام و از آن‌جا به جزیرة العرب، گمشده خود را در آن‌جا یافت و به دین اسلام گروید و پیامبر او را سلمان نامید.
سلمان ضمن آموختن معارف و فراگیری ارزش های والای انسانی از محضر رسول خدا(ص)، در عرصه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی، به عنوان یکی از صحابه خاص پیامبر به فعالیت پرداخت. او در میدان مبارزه با کفار و مشرکان، حضوری مؤثر داشت و با طرح و برنامه‌های جالب و مبتکرانه، سپاهیان اسلام را یاری می‌داد. او در جنگ احزاب، پیشنهاد حفر خندق را به پیامبر داد که مورد تأیید و موافقت آن حضرت و اصحاب قرار گرفت که در نهایت موجب پیروزی حق بر باطل شد. هم‌چنین سلمان در جنگ طائف، روش به کارگیری منجنیق را به مسلمانان ارائه داد.
پس از رحلت پیامبر، سلمان علاوه بر گام برداشتن در مسیر آن حضرت و تمسک به سیره او، در دفاع از ولایت و اثرگذاری بر شیعه شدن ایرانیان مدائن کوشید.
پارسای پارسی
در وجود سلمان ارزش‌های متعالی و فضیلت های گوناگونی وجود داشت که برخی از آن‌ها نمود و جلوه بیش‌تری دارد. یکی از فضایل سلمان و ویژگی‌های او، تلاش برای کسب علم و آگاهی بود، تا جایی که برخی از روایات، او را نظیر لقمان حکیم دانسته‌اند. علی(ع) از سلمان به عنوان دانا به علوم گذشتگان و آیندگان یاد کرده است. ویژگی دیگر سلمان، زهد او بود. آن بزرگوار هیچ گاه اسیر جاذبه‌های فریبنده زندگی نشد و در پارسایی، الگو و نمونه مسلمانان بود و به زهدش مثل می‌زدند و هنوز هم در ستایش از کسی که به اوج تقوا و پارسایی رسیده باشد، به عنوان سلمان عصر یاد می‌کنند. زهد و وارستگی سلمان، از ایمان عمیق و سرشار او سرچشمه می‌گرفت. در زمان آغاز حکومت مدائن، مردم به سبب ذهنیت گذشته خود از حاکمان که کاخ‌های مجلل و لباس‌های فاخر داشتند، گمان می‌کردند که حاکم جدید با چنین جلال و شکوهی وارد شهر می‌شود. برای آنان باورکردنی نبود که پیرمردی با لباس ساده و سوار بر مرکب و بدون خدمتگزار، بتواند شهری باشکوه چون مدائن را اداره کند. او مدت‌ها در مدائن خانه نداشت و محل سکونتش، سایه درختان و یا دیوارها بود.
مدائن از شهرهای سرسبز و افسانه‌ای ساسانیان در ایران بود که مسلمانان آن را فتح کردند. خلیفه دوم با مشورت امام علی(ع) سلمان را حاکم آن‌جا کرد. سلمان در ایام حکومت خود، بیت المال را صرف مردم می‌کرد و حتی حقوق شخصی خود را به نفع جامعه و نیازمندان خرج می‌کرد. او در زندگی و حکومت خود به قدری ساده زیست بود که مورد اعتراض خلیفه قرار گرفت. او در ایام حاکمیت خود، قدرت و حاکمیت را از مسیر حق گرایی دور نکرد و از موقعیت امیری خود برای دنیای خویش ذخیره نیندوخت.
سلمان با الهام از شیوه عملی پیامبر مسجد را مرکز تعلیم و تربیت و هدایت و پایگاه فعالیت‌های اجتماعی ساخته بود و خود در مسجد برای مردم، سوره یوسف را تفسیر می‌کرد تا در سایه آن، آنان با درس‌های عفت و صداقت و شیوه درست حکومت آشنا شوند. برخوردها و خلقیّات سلمان او را محبوب دل‌ها کرده بود و او بر قلوب مردم حکومت می‌کرد. از همین رو، در هنگام بیماری سلمان که به وفاتش انجامید، مردم به شدت ناراحت و افسرده بودند و دسته دسته به عیادتش می‌رفتند و از صمیم قلب برای بهبودش دعا می‌کردند، اما او که چشم به دنیا نداشت، سبکبال به سوی معبودش پر کشید.
|
|