ماه مبارک رمضان از جهت تاریخی، نهمین ماه و از جهت ارزش معنوی، مهمترین و شریفترین ماه سال هجری قمری است و در نزد پیروان ادیان الهی و توحیدی، به ویژه دین حنیف ابراهیمی در جزیره العرب، از اعتبار و موقیعیت ممتازی برخوردار است.

این ماه در دین اسلام  ارزش مضاعفی پیدا کرد و علاوه بر وجوب روزه در این ماه شریف، بنا بر تصریح قرآن مجید، شب قدر در آن واقع شد و خود قرآن نیز در این شب یک جا بر رسول خدا (ص) نازل گردید.

اصولا ماه مبارک رمضان از دیدگاه اسلام، ماهی است که منتسب به پروردگار منان می باشد و هر کسی حرمت این ماه را نگه دارد، بی تردید مهمان خداوند متعال خواهد بود. اما در نزد سالکان و طی کنندگان راه عرفان، اولین ماه سال خودسازی و آغازین ایام طریق وصل به مقام عبودیت و معرفت می باشد.

 به هرروی، پیامبراکرم(ص) در عظمت و شرافت این ماه عزیز، در خطبه معروف خویش فرمود:  «هان ای مردم، ماه خدا با برکت و رحمت و بخشش گناهان نزدیک است؛ ماهی که نزد خدا برترین ماه ها، روزهایش برترین روزها، شب هایش بهترین شب ها و ساعت های آن بهترین ساعت ها است؛ ماهی که در آن به میهمانی خدا دعوت شدید و شما را در این ماه از کسانی قرار داده اند که شایسته کرامت خدا هستند...».

عبدالله بن عباس از پیامبراکرم(ص) درباره فضیلت ماه رمضان و فواید بی شمار آن برای امت اسلام، روایتی نقل کرده است، که انسان را به شگفتی وا می دارد. آن حضرت در فرازی از این حدیث شریف فرمود:« خداوند متعال در آخر هر روز از ماه رمضان، به هنگام افطار یک میلیون نفر را و در شب جمعه و روز جمعه (در این ماه شریف) در هر ساعت، یک میلیون نفر را که همگی سزاوار آتش جهنم اند، از آتش آزاد میکند و هنگامی که آخرین روز ماه رمضان فرا رسد، در آن روز به تعداد کسانی که از اول تا آخر ماه رمضان آزاد کرده است، بندگان گناهکار خویش را از آتش جهنم آزاد می کند».

امیرمومنان علی بن ابی طالب(ع) در حدیثی فرمود: «نگویید رمضان؛ زیرا نمی دانید رمضان چیست؛ و اگر کسی گفت، باید برای کفاره آن، صدقه دهد و روزه بگیرد. بلکه همانطوری که خداوند متعال فرموده است بگویید: ماه رمضان».


انتهای پیام/ 115