اين مطلب، ريشه و سند روايي ندارد هر چند ممكن است براي برخي از تشرفات، اين حالت بوده ولي اين مطلب عموميت ندارد. ضمنا ملاقات با امام زمان(عج) نياز به سنخيت با آن حضرت دارد. به دست آوردن سنخيت با اولياى الهى نياز به تحقق دو بعد؛ يعنى، معرفت و عمل دارد. اگر كسى خود را به اولياى الهى شبيه نمود، به لقاى آنان نيز واصل خواهد شد.
نوريان مر نوريان را طالبند ناريان مر ناريان را جاذبند
با اين وجود ناگفته نماند ما مكلف به ارتباط به معناي ملاقات با امام زمان نيستيم، آنچه وظيفه ماست شبيه شدن به آن حضرات و پيمودن راه آنان است ما بايد در همه حال سرباز آماده آن حضرت بوده و همواره در خدمت ايشان باشيم. اين مسأله را آيه 200 سوره آل عمران بيان فرموده: «يا ايها الذين امنوا اصبروا وصابروا و رابطوا و اتقواللّه لعلّكم تفلحون؛اى كسانى كه ايمان آوردهايد، صبر كنيد و يكديگر را به صبر واداريد و مرابطه نماييد وتقوا و خداترسى را پيشه سازيد، باشد كه رستگار شويد».
امام باقر(ع) در تفسير اين آيه شريفه مىفرمايند: «صبر كنيد بر اداى فرايض (يعنى در انجام تكاليف الهى استقامت داشته باشيد) و در برابر دشمنان پايدارى كنيد و با امامتان (كه انتظارش را مىكشيد) مرابطه نماييد»، (كتاب الغنية، شيخ مفيد، ص105)
مرابطه با امام زمان(عج) يعنى خود را به رشته ولايت او بستن و بر خدمت و پيروى و يارى او گردن نهادن و اين يكى از اركان ايمان است كه آدمى خود را به امام خويش مربوط سازد و از او جدا نشود. همچنين بايد كارهايى انجام دهيم كه آن حضرت و اصحابشان انجام مىدهند.
قرآن راجع به حضرت مهدى و اصحاب ايشان مىفرمايد: «الذين ان مكنّاهم فى الارض اقاموا الصلوه وآتوا الزكاه و امروا بالمعروف و نهو عن المنكر؛كسانى كه اگر در زمين به آنان توانايى دهيم نماز را به پا داشته و زكات (به مستحق) بخشيده و به معروف امر نموده و از منكر نهى كنند» (حج، آيه 41).
امام باقر(ع) در تفسير اين آيه مىفرمايند: «اين آيه براى آل محمد است؛ يعنى، مهدى(عج) و اصحاب او»، (تفسير قمى، ج 2، ص 87). در نتيجه اگر ما هم مىخواهيم از اصحاب و ياران آن حضرت باشيم، بايد به اين امور اهتمام ورزيم.
خوب است بدانيم؛ امام زمان شديدا به شيعيان خود عشق مىورزند. بلكه علاقه آن حضرت به شيعيان و دوستانشان خيلى بيشتر از علاقهاى است كه ما نسبت به آن حضرت داريم. ايشان همواره براي شيعيان خود دعا مىكنند. از آن حضرت نقل شده است: «انا غير مهملين لمراعاتكم ولاناسين لذكركم؛ما هرگز در رعايت احوال شما كوتاهى نمىكنيم و شما را از ياد نمىبريم»(بحارالانوار، ج 53، ص 174).
آنچه بر ماست جلب رضايت آن بزرگوار است. پيوستگى با او يعنى مطيع او بودن. آنچه در روايات زياد سفارش شده است انتظار فرج است ما بايد ارتباط معنوى خود را با امام زمان(عج) با عمل به دستورات آن حضرت و انتظار فرج به معناى واقعى ثابت و مستدام نگه داريم.