در قرآن كريم و گفتار پيشوايان دينى(عليهم السلام) در موارد فراوانى، مردم به توبه و ترك گناه امر شدهاند و يأس و نااميدى ازرحمت خداوند، از گناهان بزرگ شمرده شده است.
خداوند متعال مىفرمايد: قل يا عبادى الذين اسرفوا على انفسهم لاتقنطوا من رحمة اللّه ان اللّه يغفر الذنوب جميعاً انه هو الغفور الرحيم؛ [بگو اى پيامبر]: اى بندگانم كه با گناه و نافرمانى بر نفس خود اسراف كردهايد، هرگز از رحمت خدا نااميد نشويد.البته خدا [به وسيله توبه و بازگشت ] همه گناهان شما را خواهد بخشيد كه او خدايى بسيار آمرزنده و مهربان است(زمر، آيه53)
بعد از توبه لازم است اگر از حقوق خدا يا حقوق مردم چيزى بر ذمه انسان باشد، آنها را ادا كند؛ يعنى، نماز وروزههايى را كه ترك كرده قضا نمايد و اگر چيزى به مردم بدهكار است و به طور كلي هر گونه حق الناسي از مردم به عهدة او مي باشد ادا كند و رضايت آنان را نيز تحصيل كند.