معمولا افرادي كه اهل تحقيق و مطالعه هستند و مي خواهند در مسائل زندگي خود با مطالعه و آگاهي كافي تصميم گيري كنند گاهي اوقات دچار مشكل مي شوند و آن هنگامي است كه مي خواهند آن يافته هاي نظري خود را منطبق كنند با مصاديق خارجي.
به نظر مي آيد در اين مرحله كه در واقع وقت عملي سازي يافته هاي نظري و علمي است. توجه به اين نكته ضروري است كه ميدان تفكر، شناخت و نظريه با صحنه عمل تفاوت دارد و به عبارت ديگر آنچه انسان از طريق فكر كردن يا مطالعه به دست آورده به صورت صد درصد ممكن است قابل اجرا نباشد مضافا بر اينكه گاهي اوقات سلايق، عواطف و احساسات نيز ضميمه مي شود و ممكن است مشكل را دو چندان كند. بنابراين در صحنه عمل نبايد تابع قانون همه يا هيچ بود به عبارت ديگر هنگام تصميم گيريها بايد از مطلق گرايي اجتناب كرد و هميشه چند درصدي را براي احتمالات ديگر باقي گذاشت . هنگام تصميم گيري ها بايد از قالب فرضيه هاي ذهني بيرون آمد و بيشتر واقع بينانه به مسائل نگاه كرد. با توجه به آنچه گفته براي اينكه راحت تر تصميم بگيريد سعي كنيد اگر فرد مورد نظر در اصول كلي مانند اعتقادات، اخلاق، خانواده، سطح فرهنگ به طور نسبي به شما و خانواده شما نزديك است با توكل به خدا و تحقيقات لازم در مورد او و خانواده اش تصميم بگيريد چه اين كه اگر بخواهيد فردي را پيدا كنيد كه حتما در همه معيارها و ملاك ها دقيقا همان چيزي باشد كه شما مي خواهيد اين در واقع پيروي از قانون همه يا هيچ است و هيچگاه نمي تواندي تصميم قاطعي در زندگي خود بگيريد . اجتناب از افراط و تفريط و به عبارت ديگر رعايت اعتدال در همه شؤونات زندگي از جمله انتخاب همسر لازم است .اگر در انتخاب همسر خيلي ايدهآلي فكر كنيم و ويژگيهايي كه براي انتخاب همسر مناسب بيان شد را در حد عالي توقع داشته باشيم ، قطعا دچار مشكل خواهيم شد. همه اين معيارهايي كه بيان شد داراي مراتب زيادي است و قرار نيست كه هر انساني در همان ابتداي زندگي اين ويژگيها را در سطح عالي داشته باشد بلكه رسيدن به سطوح عالي نياز به زمان و تلاش و كوشش وهمچنين مجاهدت مستمر دارد و اين وظيفهاي است كه در گستره زندگي و در طول يك عمر حاصل ميشود نه در همان آغاز زندگي و عنفوان جواني. بنابراين اگر كسي به طور نسبي داراي معيارهايي (كه بيان شده) بود، كافي است و ما ميتوانيم او را به عنوان همسر آينده خود انتخاب كنيم و با او يك زندگي مسالمتآميز توأم با رشد و تعالي و آرامش رواني داشته باشيم. بنابراين ما نبايد آنچه كه فرد بايد در طول زندگي به آن دست يابد، توقع داشته باشيم در همين ابتدا همه آن را داشته باشد، اين يك تفكر غيرمنطقي و غيرواقعبينانه است و قطعا اگر تعديل نشود مشكلآفرين خواد بود. مطمئن باشيد كه در اين دنيايي كه ما زندگي مي كنيم هيچ گاه توافق هاي صد درصد بين آدمها بوجود نمي آيد چه اين كه يكي از ويژگي هاي انسان اين است كه در همه جنبه هاي بين آنها تفاوت وجود دارد و هنر انسان در اينست كه عليرغم اين تفاوتها بايد سعي كند خود را با همنوعان خود سازگار كند و يكي از مهمترين صحنه هايي كه اين هنر به فعليت مي رسد زندگي مشترك و ازدواج است . البته نمي گوييم در امر ازدواج نبايد حساسيت و دقت نداشته باشيد چرا كه انتخاب همسر نقطه عطف زندگي است و در خوشبختي و سعادت فرد نقش تعيين كننده اي دارد و بايد دقت شود ولي نبايد ايده آل نگر و مطلق نگر باشيد و گمان نكنيد فردي را خواهيد يافت كه از تمام كمالات مادي و معنوي برخوردار باشد و هيچ نقطه ضعف در او مشاهده نشود.
يكي از عوامل عدم موفقيت افراد همين ايده آل نگري و مطلق نگري است و باعث از دست دادن فرصت ها مي شود و پس از چندي يأس و نااميدي و احساس شكست بر ذهن شان سيطره پيدا مي كنند .