اهتمام به مسائل ارزشي و توجه به معيارهاي انتخاب همسر قابل تقدير و ستايش است . آنچه مهم است احراز ملاك و معيارها در فرد مورد نظر مي باشد و مهم نيست كه اين فرد چه كسي باشد بلكه مهم آن است كه داراي آن شرايط لازم براي ازدواج باشد. مهمترين معيار براي انتخاب همسر توجه به ايمان و اعتقادات و باورهاي مذهبي است. بعد از مسأله ايمان، ويژگي هاي شخصيتي و خانوادگي، سلامت جسماني و رواني او و همچنين موقعيت اجتماعي اقتصادي و بالاخره شرايط سني و قيافه ظاهري او بايد مد نظر قرار گيرد اگر فردي اين شرايط را داشت ولو اين كه طلبه هم نباشد شما مي توانيد با اطمينان او را انتخاب كنيد و اگر شرايط فوق در او نبود ولو اين كه آن فرد طلبه هم باشد انتخاب شما غلط خواهد بود. بنابراين خودتان را محدود در فرد خاصي يا طبقه خاصي نكنيد. البته شما دنبال يك فرد ايده آل هستيد و دوست داريد همسرتان همه شرايط فوق را داشته باشد و در عين حال طلبه نيز باشد اين فكر خوبي است ولي خودتان را محدود به يك قشر خاص نكنيد زيرا از دو جهت ممكن است دچار مشكل شويد؛ يكي اين كه صرفا توجه به طلبه بودن باعث شود شما از ويژگي هاي ديگري كه همسرتان بايد داشته باشد غفلت كنيد و بعد از اين كه عقد بستيد و كم كم با هم آشنا شديد و زندگي مشترك را آغاز كرديد يكباره متوجه شويد كه اين فرد اصلا كفو و همتاي شما نيست و از نظر فكري، خانوادگي و اخلاقي با هم فاصله زيادي داريد و با مشكلات عديده اي مواجه خواهيد شد. جهت دوم اين كه شما خودتان رامحدود و محصور مي كنيدو قدرت انتخاب همسر مناسب را از خودتان سلب مي كنيد. چه اين كه شايد تعداد افرادي كه در صنف روحانيت اند و طلبه اند بسيار كم هستند و شايد فقط يك الي دو درصد افراد جامعه را شامل مي شوند واين معقول نيست كه شما در انتخاب همسر خودتان را اين قدر محدود كنيد. راه معقول تر اين است كه شما معيارهاي صحيح انتخاب همسر را در نظر بگيريد و هر كدام از خواستگاران كه اين ويژگي ها را به طور نسبي بيشتر از بقيه دارا بودند همان فرد را به عنوان همسر آينده خود انتخاب كنيد.