به طور كلي معناي اينگونه احاديث اين نيست كه چنين اثري در فرد حتما ظاهر خواهد شد و فرد به اين آثار مبتلا خواهد شد. بلكه هدف عمده اين روايات پيشگيري و توجه دادن و هشدار بوده است تا مردم نسبت به اعمال و برنامههاي خود دقت و مراقبت بيشتري داشته باشند. مثلاً در مورد افرادي كه در خانوادههاي نامناسب رشد ميكنند و پدر ومادر به دستورات و احكام الهي بيتوجه بوده و اعتنايي ندارند، زمينه انحراف و فساد بيشتر است ولي اين به اين معنا نيست كه فرزندان اين خانواده حتما منحرف و فاسد خواهند شد چون در موارد زيادي ديده شده كه از همين خانوادهها افرادي پاك و باتقوا و خداترس به وجود ميآيند و برعكس در خانوادههاي اهل تقوا و پاكي گاهي فرزندان نااهل پيدا ميشوند. پس مراد اينگونه احاديث اين است كه زمينه براي كجروي و انحراف در چنين افرادي بيشتر است، پس بايد بيشتر مواظب باشند و با ارتباط با خداوند و اولياي او و انجام اعمال صالح در كنار داشتن اعتقادات و باورهاي پاك، اين زمينه را به ضد آن يعني زمينه رشد و سعادت و تقوا تبديل كنند.