اين كه « كسي جواب آنها را نمي دهد» اگر منظور مردم وبندگان خدا  هستند،آنها چه جوابي بايد بدهند اگر تسلي دادن است كه معمولاَ اينگونه مي باشد كه در بلاها، مردم دلداري و تسلي خاطر مي دهند .

ولي اگر منظورتان اين است كه چرا در مصائب و مشكلات هر چه دعا مي كنيم ،مستجاب نمي شود بايد به عرضتان برسانيم كه : 

            زندگى جنگ است، جانا بهر جنگ آماده شو          نيست هنگام تأمل بى‏درنگ آماده شو

    در اين پيكار دائمى خوشيها و ناخوشيها، كامرواييها و ناكاميها، لذتها و دردها، پيروزيها و شكستها چون تار و پود درهم تنيده و از يكديگر جدايى ندارند، البته در مواردى شادكاميها نمايان‏تر و افزون‏تر است و در مواردى نيز ناكاميها ورنجها، ليكن آنچه مهم است داشتن درك و شناخت صحيح از مشكلات و چگونگى برخورد با آنها و نيز چگونگى توجه و عنايات الهى در اين رابطه است.

اين مسأله حكمت‏هاى متعددى دارد از جمله اين كه:

1- بسيارى از دشوارى‏ها، راه رسيدن به خيرات است و بدون شنا كردن در طوفان مواج سختى‏ها، نمى‏توان به ساحل كاميابى و خوشبختى رسيد.

2- در كنار تلخى‏ها، شيرينى زندگى بهتر درك مى‏شود.

3- نفس انسان در دشوارى‏ها و تحمل شدايد استكمال مى‏يابد و تربيت مى‏شود.

4- رنج و شادى هر دو از عوامل آزمايش و ابتلاى الهى هستند.

    و مطلب مهم اين كه در بسيارى از موارد رنج و شادى، عكس‏العمل ما آدميان در برابر حوادث و رخدادهاى جهان پيرامون ماست و براى افرادى كه خودسازى نموده و روح حقيقت را دريافته‏اند بسيارى از رنجها و دشوارى‏ها مطلوبتر از شادى‏هاى گذرا است. پشت پرده‏هاى لذايذ آنى آفات بسيار و در بطن رنج‏ها و دشوارى‏ها خيرات بى‏شمار مى‏يابند.

نكته ديگر اين كه افراد بسياري هستند كه مشكلات آنها به مراتب بيشتر از شما دارند . اگر كمي فكر كنيد پي خواهيد برد كه بسياري نعمتها را شما داريد كه ديگران از آنها محرومند.