شما با ديدن واكنش ها و رفتارهاي كودكتان ذوق زده ميشويد، او را تشويق ميكنيد تا بيشتر پيشرفت كند، هيجان زده ميشويد؛ اما بعضي وقتها، از تأخير او در ارتباط برقرار كردن، احساس نگراني ميكنيد. نگران رشد او هستيد، چون فكر ميكنيد او هنوز نسبت به اسباب بازي هايش واكنش نشان نميدهد يا روز و شب را تشخيص نميدهد. در اين مورد، نگران نباشيد. ]چون هر نوزادي، روند مخصوص رشد خودش را دارد و پيشرفت و رشد دو كودك در يك سن، كاملا متفاوت است.
هر نوزادي، روند مخصوص رشد خودش را دارد و پيشرفت و رشد دو كودك در يك سن، كاملا متفاوت است.

نياز به بازي كردن

نوزادان براي رشد مناسب، به بازي كردن نياز دارند. هنگام بازي كردن است كه كودك، تجربه كردن، كشف كردن، خود را شناختن و ارتباط برقرار كردن را مي آموزد. بازي كردن براي رشد كودك لازم است، چون به نوزاد اين موقعيت را ميدهد كه خودش را بشناسد، باور كند، تمركز كردن و دقت كردن را بياموزد و قوه خلاقيت و تخيلش رشد كند.

كودك و اسباب بازيها

لازم نيست اطراف كودكتان را با اسباب بازيهاي زياد و مختلف شلوغ كنيد. بچه ها دوست دارند با وسائل غيرمنتظره اي كه در اطرافشان هست، بازي كنند. به عنوان مثال، آ نها نسبت به يك دستمال رنگي، دسته كليد، گيره، بند لباس و ...، خلاصه هر چيزي كه نزديك دستشان باشد و توجه شان را جلب كند، واكنش نشان ميدهند.
بعضي وقتها متوجه اين موضوع ميشويد كه كودكتان خيلي روي اسباب بازيهايش تمركز نميكند. بهتر است او را مقابل اسباب بازيهايي كه رنگي يا پر سروصدا هستند، قرار دهيد و چند دقيقه صبر كنيد. شما خواهيد ديد كه او نسبت به آنها واكنش بيشتري نشان ميدهد.

كودك دوست دارد با والدينش بازي كند

نوزاد، به شدت نياز دارد هنگام بازي كردن، همراهي اش كنند. هوشياري نوزاد فقط زمان بازي كردن رشد نميكند، بلكه در يك رابطه و همراهي شدن است كه شكل ميگيرد. اگر شما با او بازي كنيد، هم لذت بيشتري از بازي كردن ميبرد، هم بهتر ياد ميگيرد كه چگونه منظور خود را بيان كند. همچنين شما ميتوانيد كم كم به او تنها بازي كردن را بياموزيد.
اينگونه به رشد صحيح كودك و شكوفايي حس شناخت او كمك ميكنيد. كودكان به آساني از غافلگير شدن لذت ميبرند. فقط كافي است صورتتان را پشت يك بالش كوچك قايم و پس از چند ثانيه به او بگوييد« دالي ». او به وجد مي آيد و اين بازي را ميپرستد!

او بايد تنها بازي كردن را بياموزد

كم كم كه او رشد ميكند و بزر گتر ميشود، تنها بازي كردن را هم ياد ميگيرد. اين فرآيندي است كه در همه بچه ها دير يا زود رشد ميكند. نزديك دو سالگي، او به تنهايي بازيهايي را كه ياد گرفته، انجام ميدهد يا رفتارهاي بزر گترها را تقليد ميكند. ساده ترين مثال براي اين موضوع، تلفن است. او سعي ميكند تلفن را در دستهايش بگيرد. او به اين طريق ميخواهد نشان دهد كه بزرگ شده است. اين همان آموختن آزادي و استقلال است.

بازي كردن و از بين بردن استرس

در دنياي امروزي، كودكان ما نيز استرس، ناراحتي و نگراني را مي آموزند. كودك با بازي كردن مي آموزد كه مشكلاتش را چگونه حل كند. به همين دليل، لازم است گاهي وقت ها او را رها كنيد تا به تنهايي بازي كند و تنهايي مشكلاتش را حل كند.