اتفاقاً يكي از اثرات و پي آمدهاي محبت توجه و اهميت دادن به حرف همسر سات. وقتي زن و مردي مهربان باشند ، هر دو حرف يكديگر را بهتر گوش مي دهند و براي يكديگر احترام بيشتري قائل اند و لذا امكان متابعت از ديگر ي در طرفين افزايش مي يابد. علاوه بر آن حساب بردني كه حاصل خشونت همسر و يا ترسيدن از او باشد ، به انجام رفتاري ظاهري ختم مي شود. اما در غياب او ديگر چنين چيزي نخواهد بود و يا بدون آگاهي همسر ممكن است زن فعاليتهاي مورد علاقه خود را به انجام برساند و آن را از همسرش مخفي بدارد ؛ آن هم فعاليت هايي كه از ناحيه همسر منع شده ولي به لحاظ شرعي و عرفي انجام دادن آنها ممنوع نيست . تازه اكر علاقه نداريم كه همسر ما كار خاصي را انجام دهد ، بهتر است به جاي خشونت و داد و بيداد ، او را با مهرباني همراه با دليل از انجام ان كار منصرف سازيم و يا عواقب منطقي آن را برايش روشن كنيم . بدين ترتيب او با آگاه شدن از امري سوء و وقوف يافتن بر فرجام بد آن ، حاضر به ترك آن مي شود و در اين حال هم او احساس آرامش مي كند و هم مرد و هر دو نيز ميزان رضايت بيشتري از يكديگر دارند و به رشد فكري همديگر نيز كمك موثري كرده اندچرا كه طرفين براي اثبات و يا رد مظر ديگري بايد به دلايلي توسل پيدا كنند و اين خود موجب پرورش عقل آدمس مي گردد اما وقتي كه فرد مي خواهد همسر خود را از طريق خشونت از انجام كاري باز دارد نه آرامش وجود دارد و نه مهرباني و نه استدلال و نه رشد فكري . علاوه بر آنها گاه امكان ضرب و شتم نيز پديدار شده است كه از علاقه آن دو به يكديگر مي كاهد و خاطر هر دو را مكدر مي سازد.1

پاورقي