تبلیغات
اخبار
بازدید طلاب مؤسسه مجتهده امین از زندان زنان اصفهان
موانع و راهکارهای مأموریت های علمی-تبلیغی طلاب خواهر در کرسی آزاداندیشی حوزه علمیه اصفهان بررسی شد
متفرقه
پنجشنبه 15 ارديبهشت 1390 وقتي فكر مي كنم من هم پير مي شوم مي خواهم ديوانه شوم و دوست دارم كه قبل از رسيدن به سن 70 سالگي از دنيا بروم چه راه حلي برايم پيشنهاد مي كنيد؟

آرزوى رفتن از اين دنيا از دو چيز سرچشمه مى‏گيرد:

  1- گاهى ناشى از شدت اشتياق به ديدار خداوند و آرميدن در جوار قرب و رحمت اوست و اين آرزوى پاكان و برگزيدگان خداوند بوده است كه در عالم تنگ و پر از گرفتارى به عالم باقى و پايدار منتقل گردند و اميرمؤمنان(عليه السلام) در خطبه همام مى‏فرمايد:  اهل تقوا و پرهيزگاران آنانى مى‏باشند كه اگر اجل معين آنها و مدت عمرى كه در دنيا براى آنها تعيين گرديده نبود، روحشان حتى يك  لحظه نيز در بدنشان قرار نمى‏گرفت به خاطر شوق به رحمت و بهشت خداوند.

  2- گاهى در اثر احساس ضعف و ناتوانى و عدم قدرت مقابله با سختى‏ها و مشكلات و ناملايمات زندگى مى‏باشد. اين نوع  آرزوى مردن مربوط به انسان‏هاى ناتوان و عاجز است كه به جاى بسيج نيروهاى خدادادي و استفاده از تفكر و انديشه براى حل مشكلات و به جاى پناه بردن به خداوند و استمداد از نيروى او به فكر خودكشى مى‏افتند و به جاى حل مسأله به دنبال پاك كردن صورت مسأله مى‏باشند. در حالى كه وجود مشكلات و سختى‏ها در زندگى امرى طبيعى و از سنت‏هاى الهى مى‏باشد و صفات نيك انسان چون صبر و استقامت و شكيبايى جز در مواجهه با چنين مشكلاتى هويدا نمى‏گردد و خود را نشان نمى‏دهد.

  آنچه مهم است اين است كه انسان مانند مردان بزرگ الهى روحش را از تعلق به دنيا آزاد كند نه جسمش را يعنى قبل از مردن به  مرگ طبيعى، روحش را با توجه به خداوند و توسل به او و اولياى پاكش از دام وابستگى‏هاى موهوم دنيا برهاند و در عين حال كه در  دنيا زندگى مى‏كند درونش در عالم معنا و روحانيت سير كند.

 
امتیاز دهی
 
 



تعداد بازديد اين صفحه: 3863
خانه | بازگشت | حريم خصوصي كاربران |
Guest (PortalGuest)

دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم (شعبه اصفهان)
مجری سایت : شرکت سیگما