مرد وظيفه دارد خوراك و پوشاك و مسكن همسر خود را در حدّ متعارف و شأن و نياز او تهيه نمايد كه اصطلاحاً به آن نفقه مي گويند و زن مي تواند آن ها را از شوهر مطالبه كند, در صورتي كه از زوج اطاعت داشته باشد و به اصطلاح ناشزه نباشد; يعني در امور زناشويي اطاعت كند و براي بيرون رفتن از خانه اجازه بگيرد.
در مورد خوراك , اندازه و جنس و نوع طعام و آن چه كه متعارف مردم و با مزاج زن سازگار است , شرط مي باشد, مثلاً اگر زن ضعف جسماني و بيماري دارد, بايد غذاهاي مناسب او را فراهم نمايد و از ميوه ها به اندازه اي كه در فصل هاي مختلف متعارف است , تهيه كند.
در مورد لباس بايد مراعات حال زوجه را بكند و در فصل هاي مختلف , لباس مخصوص آن فصل را براي اوتهيه كند. در تجملات و لباس هاي زيبا, به اندازهء متعارف و مشابه هم نوعانش بايد مراعات شود و در فرش وپرده و لحاف و پتو پشتي و متكّا مراعات شأن همسر را بنمايد.
در مورد مسكن نيز بايد ملاحظهء شأن و نياز همسر بشود; حال , منزل اجاره اي باشد يا خريداري شده و درامكانات منزل همين طور, اما در تجملات بيش از متعارف يا اسراف گونه , لزومي ندارد زوج تهيه نمايد.(1)
1.امام خميني , تحرير الوسيله , ج 2 ص 315