علاقه به موسيقي ذاتا يك امر نامطلوب نيست .موسيقي انواع مختلفي دارد و بايد از آن نوعي كه فقها و علماء دين حرام مي دانند، اجتناب كرد. پس به جاي اين كه او را از اين علاقه منصرف كنيد او را به موسيقي نوع حلال آن تشويق كنيد تا به تدريج گرفتار گناه و خطا و ورود به عرصه و محدوده نوع حرام آن نشود. بنابراين اگر محدوده اين دو نوع موسيقي برايتان روشن شود و با گفتگوي دوستانه و صميمانه و در يك فضاي عاطفي وي را به اين سمت هدايت كنيد خواهيد توانست به يك توافق دست يابيد و بگو و مگوهاي بين شما و همسرتان كاسته خواهد شد. در اين مسير مناسب است به نكات راهبردي زير توجه فرمايند:

1. هرگز وي را سرزنش نكنيد و از طريق نكوهش و سرزنش نخواسته باشيد افكار و انديشه هاي خود را به وي منتقل و يا تحميل كنيد.

2. در فضاي عاطفي و دوستانه به بحث علمي بپردازيد و از مطالبي كه برايتان ارسال شده يا منابعي كه معرفي شده است كمك بگيريد و در صورت لزوم به كارشناس مورد اعتمادتان به شكل حضوري مراجعه كنيد.

لازم به ذكر است نخواسته  باشيد او را در بحث و گفتگو محكوم كنيد بلكه به قصد روشن شدن مسأله به گفتگو بپردازيد و هر زمان كه احساس كرديد تا حدودي قانع شد و يا ساكت شد، بحث را تمام شده تلقي كنيد ولي تصريح نشود كه پس حق با من است و يا از اين نتيجه گيري هاي صريح كه طرف مقابل احساس ضعف كنيد و خداي نكرده به گونه اي به لجبازي منتهي نشود.

3. بيش از آن كه او را طرد كنيد و نقطه نظراتش را رد كنيد وي را تأييد كنيد و به تدريج در اين گفتگوها و مباحثات، نقطه نظرات خود را مطرح نماييد. نه آن كه از همان ابتدا موضع كاملا مخالف بگيريد.

4. از برخي موسيقي هاي مجاز (كه واقعا مجاز است و هيچ گونه شبهه اي ندارد و مطابق نظر مرجع تقليدتان هست) استفاده كنيد.