براي دريافت پاسخ اين پرسش بايد به چند نكته را مد نظر داشته باشيد:

آفرينش انسان براي خدا سخت و طاقت فرسا نيست تا اينكه گفته شود اينقدر زحمت مي كشد تا انسانهاي جديدي را به دنيا آورد بلكه آفرينش تمامي آسمانها و كهكشانها با تمام وسعت و عظمتشان نيز براي خدا سخت نيست.

براي روشن تر شدن موضوع به اين مثال دقت كنيد. براي شما تصور يك ليوان آب سخت تر است يا تصور درياي خزر؟ طبيعي است كه تصور يك ليوان آب با تصور درياي خزر هيچ تفاوتي براي شما ندارد و اينگونه نيست كه شما مثلا بگوييد من از تصور درياي خزر چون بسيار بزرگ است خسته شدم. براي خدا هم آفرينش يك انسان با آفرينش ميلياردها انسان هيچ تفاوتي نمي كند و هيچگونه خستگي و زحمتي براي خدا ندارد كه خداوند از اين قدرت خود در قرآن اينگونه ياد مي فرمايد كه: «انما امره اذا اراد شيئا اين يقول له كن فيكون (امر خداوند اينگونه است كه هنگامي كه به چيزي بگويد باش پس به وجود مي آيد) يس/82» يعني آفرينش خدا با يك دستور انجام مي شود و احتياجي به مواد اوليه و ... ندارد.

- يكي از نعمتهاي خدا كه بسيار هم باعظمت است، نعمت مرگ است. اگر انسانها عمر ابدي و بسيار طولاني مي داشتند به هيچ عنوان زندگي بر روي كره ي زمين ممكن نبود. چرا كه در جامعه ي ما كه همه مي دانند حداكثر 100 يا 120 سال زندگي مي كنند مي بينيم برخي افراد چنان در صدد جمع آوري پول و ثروت هستند كه براي چند نسل بعد از خود هم كفايت مي كند؛ حال شما تصور كنيد اگر اين انسان بداند حداقل مثلا 3000 سال زندگي خواهد كرد چگونه براي اينكه مبادا در سال دوهزارم زندگي دچار قحطي و گرسنگي شود، مال و دارائيهاي ديگران را به زور و چپاول جمع مي كند و ديگران را به نابودي مي كشاند و ...