در اين پژوهش با رويكردي تطبيقي معيارهاي ارزش و فعل اخلاقي در اسلام و مكاتب اخلاقي و فكري غرب با هم مقايسه و به برخي از ديدگاههاي اخلاقي در زمينه ملاك اخلاق و ارزش اخلاقي اشاره شده است. كتاب در شش فصل تدوين شده است كه نخستين فصل آن نگاهي گذرا بر تعاريف و كليات فلسفه اخلاق، انواع و روش‌هاي پژوهش آن و مسايل و ضرورت‌هاي پيرامون موضوع مي‌باشد. دومين فصل از كتاب به بحث درباره پژوهش‌هاي صورت گرفته در مورد مسئوليت‌هاي فردي و اجتماعي در محدوده اخلاق اختصاص دارد و رابطه مسئوليت اخلاقي با مفاهيمي چون جبر، اختيار، قضا، قدر و غيره مورد بحث و بررسي قرار مي‌گيرد. در فصل سوم مباحثي پيرامون چيستي مفاهيم و گزاره‌هاي اخلاقي ارائه شده و حقيقت احكام اخلاقي تبيين گرديده است. فصل چهارم از كتاب حاضر معيار ارزش اخلاقي را مطالعه نموده و به برخي از نظريات اخلاقي در يافتن ملاك و معيار ارزش اخلاقي اشاره شده است. نگارنده در فصل پنجم از كتاب تلاش نموده تا تبيين شايسته‌اي از مطلق گرايي و نسبيت گرايي ارائه كند و دلايل هر يك از اين نظريات و مكاتب اخلاقي را مورد بحث و بررسي قرار دهد. در نهايت و در ششمين فصل مباحثي درباره روابط بين دين و اخلاق مطرح شده است كه علاوه بر مطالعه نيازمندي‌هاي هر دو مقوله به يكديگر، سه ديدگاه رايج در اين مبحث نيز بررسي شده است. همچنين، نويسنده به انواع پژوهش‌هاي اخلاقي مانند اخلاق توصيفي، اخلاق هنجاري و نظريه‌هاي غايت گرايانه و وظيفه گرايانه در اخلاق اشاره كرده است و به تبيين مسائلي مانند فرا اخلاق و مباني معرفت شناختي و هستي شناختي اخلاق مي‌پردازد. وي تبيين عقلي يا اجتماعي بودن ريشه احكام اخلاقي، الهي بودن اساس بايدها و نبايدهاي اخلاقي، بررسي سنخ قضاياي اخلاقي، ماهيت گزاره‌هاي اخلاقي، جايگاه نيت در افعال اخلاقي، الزامي بودن احكام اخلاقي، مطلق يا نسبي بودن ارزش‌هاي اخلاقي، نقش انسان در زمينه مسئوليت اخلاقي، ارتباط اخلاق با دين و ساير علوم بشري و منشأ پيدايش احكام و دستورات اخلاقي را از مهمترين مباحث فلسفه اخلاق دانسته است و استدلال پذيري يا عدم استدلال پذيري احكام اخلاقي و رابطه ميان فعل اخلاقي و پاداش را مورد بحث و بررسي قرار داده است. از نظر وي پاي‌بندي به اخلاق پسنديده موجب هدايت و راهيابي انسان به مراتب كمال مي‌گردد و در مقابل افراد زيادي هستند كه به سبب كردار ناپسند و اخلاق زشتشان هدايت و شناخت حقيقي را از آنان گرفته شده است. وي مهمترين وظيفه انبياي الهي را پرورش روح اخلاق در ميان انسان‍‍‍‍‍‍‍‍ها ارزيابي كرده و تزكيه اخلاقي را روح اصلي حاكم بر اديان دانسته است. واقع گرايي در مفاهيم ماهوي، منطقي و فلسفي اخلاقي، واقع گرايي در احكام اخلاقي، قلمروي مسئوليت اخلاقي، مفهوم جبر و اختيار در عرصه علم اخلاق، معرفي عناصر ارزش اخلاقي و معرفي مكاتب مختلف اخلاقي به ويژه در زمينه اطلاق يا نسبيت داشتن علم اخلاق از ديگر مندرجات مهم مطرح شده در اين نوشتار مي‌باشد.