هرمنوتيك و نوانديشي ديني تأليفي است متعلق به حوزه «جريانشناسي انديشهها» از منظري فلسفي.
در اين اثر ورود ايدههاي هرمنوتيكي، بويژه هرمنوتيك فلسفي گادامر و تأثير آنها بر پروژه نوانديشي ديني در ايران معاصر مورد بررسي و كاوش قرار گرفته است.
تأليف ياد شده درصدد است به كمك مدلهاي تحليلي مناسب نشان دهد كه گفتمان غالب در ميان نوانديشان مسلمان دهه هفتاد در ايران اسلامي يك گفتمان هرمنوتيكي بوده است و هرمنوتيك فلسفي بهترين امكانات ممكن را براي بسط پروژه نوانديشان ياد شده فراهم ساخته است.