به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، استاد لک زایی ضمن تسلیت ایام سوگواری اباعبدالله الحسین (ع) با استناد به مقدمه کتاب «تفسیر قرآن کریم ملاصدرا» به تفسیر و تحلیل مناسبات استعاذه و امنیت پرداختند.

ملاصدرای شیرازی در مقدمه این کتاب در تفسیر «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم» بحث مهمی را در ارتباط با امنیت مطرح می‌کند و بحث او محورهای یک نظریه امنیتی را در بر می‌گیرد.صدرالمتألهین در این بحث برای استعاذه پنج رکن: أستعاذه، مستعاذبه، مستعیذ، مستعاذمنه و مایستعاذ لأجله را مورد بررسی قرار می‌دهند که پس از توضیح مختصراین پنج رکن، استنادات امنیتی آن را می‌توان تحلیل نمود.صدرالمتألهین بحث خود را در دو گفتار: ظاهر الفاظ و ترجمه عبارت و مقاصد عقلی عبارت مطرح می‌کند. در بحث متعلق عقلی، عبارت «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم»  و پنج رکن مذکور در آن را مورد بحث قرار داده است.


رکن اول استعاذه؛ شامل بحث ماهیت استعاذه و متعلقات آن است که برای شکل گیری استعاذه لازم است فرد سه بخش اتکاء به علم، اتکاء به حال و اتکاء به عمل را در خود داشته باشد تا موضوع  پناه خواستن محقق گردد.در خصوص علم، زمانی به خدا پناه می بریم که از شر و تهدیدات، علم داشته باشیم و یقین داشته باشیم که خودمان قادر به دور کردن تهدیدات از خود نیستیم و خداوند قدرت لازم بر بنده را دارد. مقصود از حال این است که کسی که به خدا پناه می برد حالت تضرع و خضوع را (صفه فی القلب و صفه فی اللسان) پیدا کند. و نکته سوم اینکه در عمل نیز به خدا پناه ببرد.

رکن دوم مستعاذبه است یعنی به چه کسی باید پناه ببریم، در این قسمت تصریح دارد که به دو چیز پناه می‌بریم: به خداوند و کلمات خدا متوصل می‌شویم.روایات نیز این موضوع را تایید می کند.

رکن سوم مستعیذ است یعنی چه کسی پناه می‌برد، در قرآن کریم اشاره دارد هم رسولان استعاذه می‌کنند و هم رعیت، لذا در فرهنگ اسلامی و قرآنی خود انسان استعاذه می‌کند و نیازی نیست که برای استعاذه نزد کسی برود.

ادامه بحث، یعنی رکن چهارم و پنجم و دلالت‌های امنیتی آنها در جلسه آینده مورد بررسی قرار می گیرد.