به گزارش ايسكا، حجتالاسلام والمسلمين «حسين حجامي» گفت: بر خلاف زمان ما، در زمان پيامبر گرامي اسلام(ص) جايگاه اجتماعي حضرت زهرا(س) بسيار بالاتر از اميرالمؤمنين(ع) بوده است؛ به گونهاي كه در آن زمان، همسري حضرت زهرا(س) جزء فضائل اميرالمؤمنين(ع) شمرده ميشد ولي كسي همسري اميرالمؤمنين را جزء فضائل حضرت زهرا(س) محسوب نميكرد.
وي افزود: از همين رو اميرالمؤمنين(ع) بعد از وفات پيامبر(ص)، حضرت زهرا(س) را سوار بر استر به درب خانه انصار و مهاجر ميبرد تا بيعت غدير را به آنها متذكر شود.
حجتالاسلام حجامي اظهار داشت: اين جايگاه اجتماعي حضرت زهرا(س) براي اصحاب سقيفه بسيار سنگين بود به همين خاطر در تلاش بودند جايگاه ايشان را همواره تضعيف كنند كه يكي از موارد آن قبول نكردن شهادت حضرت زهرا(س) ميباشد.
وي افزود: با آنكه پيامبر(ص) بر طهارت و پاكي ايشان گواهي داده بودند و تقريبا تمامي صحابه بر اين مسأله آگاهي داشتند و شايد همين مسأله مقده شهادت حضرت زهرا(س) را فراهم نمود، زيرا با بودن ايشان در كنار اميرالمؤمنين(ع)، قطعا وضعيت به گونهاي كه بعدها پيش رفت، اتفاق نميافتاد.
پژوهشگر پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي ادامه داد: در روايات اهلسنت از قول عايشه نقل شده است كه حضرت زهرا(س) محبوبترين افراد نزد پيامبر گرامي اسلام(ص) بود و هنگامي كه آيه «ما كان محمد ابا احد من رجالكم و لكن رسول الله و خاتم النبيين و كان الله بكل شيء عليماً» نازل شد، همه اصحاب پيامبر(ص) را رسول الله خطاب ميكردند و از جمله حضرت زهرا(س) نيز ايشان را رسول الله خطاب كردند كه ايشان به حضرت زهرا(س) فرمودند تو مرا اينگونه خطاب نكن و مرا با عنوان پدر خطاب كن كه اين امر نشان از ميزان علاقه پيامبر(ص) به حضرت زهرا(س) ميباشد.