به گزارش پایگاه خبری دفتر تبلیغات اسلامی ( تبلیغ نیوز )، سید مجید امامی در وبینار نشست علمی با موضوع «تحلیل محتوای جنسی ویدئوهای درخواستی ضبط شده(vod)» که به همت گروه تربیت پژوهشکده اخلاق و معنویت پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و کارگروه عفاف دفتر تبلیغات اسلامی برگزار شد، اظهار داشت: در کمتر از 10 سال اخیر تحولی در ویدئوهای خانوادگی شاهدیم که به اندازه چند دهه رشد داشته که عمده منشأ آن منافع اقتصادی است که صدا و سیما خواب آن را هم نمیدید.
وی گفت: البته وقتی انتقاد شود، به تکنوفوبیا متهم میشویم ولی واقعاً مسئله این نیست؛ مسئله مهم این است که باید در تحولات فرهنگی و هنری فاعلیت فرهنگی و اجتماعی داشته باشیم و صرفاً منفعل نباشیم؛ vodها برای خود آنهاست و مسئولان نظارتی هم خودشان، طبیعتاً تن به محدویتها هم نخواهند داد؛ از این رو، یک ستاد چابک و کوچک برای نظارت رسانهای ضروری است و نباید به یکدیگر ارجاع دهیم.
* ایجاد دوگانگی جنسی در فرزندان
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق(ع) تصریح کرد: بزک و آرایش بازیگران زن و تصویرسازیهای جنسی نادرست از کارهایی است که در مجموعههای هم گناه و... دیده میشود؛ این مسئله سبب میشود نوجوان ایرانی از یک سو با این فیلمها مواجه شود و از طرف دیگر یکسری قواعد و نظام جنسی رسمی در مدرسه و خانه میبیند و این دوگانگی خیلی زودهنگام در ذهن جوان و نوجوان شکل میگیرد و او در این دوگانگی زمینه فعالتری برای بی هنجاری جنسی دارد که امر خطرناکی است.
وی افزود: نظارت و کنترل باید در مرحله تولید و مصرف رخ دهد؛ ما نمیتوانیم هر روز کنترل تلویزیون را با خود ببریم و اینترنت خانه را قطع کنیم، بلکه باید اکانت و دسترسی مخصوص سنین مختلف ایجاد شود، البته ارائه نظام تربیت جنسی بومی و شرعی هم لازم است.
امامی اظهار داشت: در کشورهای اروپایی هر کاربری در حد سن خود دسترسی دارد و vod هم تابع همین است و اگر فردی ویدئوی فراتر از سن خود ببیند، اخطار و جریمه میشود؛ البته ما مدل جهانی برای تربیت جنسی را نمیخواهیم و نمیپذیریم ولی مدل بومی را باید اجرا کنیم.
در این وبینار، مریم اردبیلی «آیندهپژوه و پژوهشگر زن و خانواده» گفت: به نظر میرسد در 10 تا ۲۰ سال آینده در همه کشورهای جهان از جمله ایران سهم فزایندهای برای vod داریم ولی پیشبینی میشود که تلویزیونهای سنتی باقی میمانند و مخاطب خود را دارند.
* لزوم طبقهبندی ارائه محتوا
وی افزود: دوگانه جدی مطرح در آینده این است که چه کسی به مشتری و مخاطب دسترسی خواهد داشت و چه کسی سیاستگذاری میکند؛ یعنی آیا برای تولیدکننده محتوا سیاستگذاری میشود یا برای دارنده پلتفرم؟. از کارهای مرسوم در دنیا در امور جنسی، طبقهبندی ارائه محتوا است و ما هم باید سیاستگذاری هوشمندی داشته باشیم تا در عین ارائه محتوا، با کمترین آسیب بازار اقتصادی این تولیدات به خصوص در مواجهه با پلتفرمهای جهانی مخدوش نشود و از رقابت عقب نمانند.
این پژوهشگر زن و خانوده تصریح کرد: اگر ما حرفی برای گفتن و هنر انجام آن را هم داشته باشیم، فضاً برای ابراز وجود گفتمانهای قرار گرفته در حاشیه وجود دارد، ولی اکنون واکنش ما عمدتاً انفعالی نسبت به آسیبهایی است که از این ناحیه داریم؛ مثلاً داشتن قفل پلتفرمی و اینترنتی در این فضای تکثر جهانی به داد ما نخواهد رسید، لذا به جای اینکه از سرچشمههایی مانند ارشاد و فضای مجازی آن را ببیندیم، باید جریان و قالبهای جدیدی ایجاد کنیم که مخاطب در تنظیمگری نقش بیشتری داشته باشد.